zondag 25 november 2012

Kitchenfarming


Een vriend werkt bij Philips en komt altijd met verhalen over fantastische nieuwe technische snufjes. Zo vertelde hij dat gaatjes nu echt moeten vrezen voor de tandborstel die ook kan flossen en waarbij een app aangeeft of je voldoende lang elke tand gepoetst hebt. Je zomervakantiesfeer kan voortaan thuis voortgezet worden met lampen die zich als een kameleon gedragen. En, ja apps zijn de trend, met een app bediend kunnen worden; lichtintensiteit en kleur. Direct effect. Met je vinger van links naar rechts over je vakantiekiekje, de kamer kleurt direct mee van blauw naar geel. Ook cityfarming heeft de aandacht, waar LED verlichtingsinnovaties worden toegepast om sla optimaal te kweken.  Groene muren vol met sla. Dit triggerde mij op de trend van zelfvoorzienendheid, waarbij ik niet zo zeer geïnteresseerd ben in cityfarming, maar in kitchenfarming voor de dichtbevolkte stedelijke gebieden. Is het niet veel duurzamer om zelf je eigen groente en fruit te telen in plaats van dit te laten importeren van ver, vervolgens in de winkel te kopen in een vastgestelde hoeveelheid en het overschot verrot te moeten weggooien? Philips is in staat om met licht de juiste temperatuur en lichtintensiteit per type groente af te stellen. Stel je voor, naast een keuken staat standaard een muur met bakjes, waar deze lampen op schijnen. Een dashboard, of beter natuurlijk een app, geeft de mogelijkheid om aan te geven waar ik behoefte aan heb. Bijvoorbeeld sterke verse basilicum. Klik. De juiste zaadjes worden in het bakje geplaatst, de lamp voedt het groeiproces en houdt de basilicum in leven. Nooit meer troosteloze bakjes kruiden.  Wellicht dat in de toekomst het groeiproces zelfs versneld kan worden met input uit de technieken van genetische manipulatie en 3d printen. Ik denk aan wortels, terwijl ik van werk naar huis rij en ondertussen heeft mijn kitchenfarming muur de zaadjes voor wortels geplant en zijn deze een half uur later volgroeid. Klaar om meegenomen te worden in de worteltaart. Lijkt me zeer duurzaam.



zondag 11 november 2012

Skyfall

Zaterdagavond. Bakken met regen. Uitgestorven straten op een lange rij na. Mensen dicht tegen elkaar aangedrukt, om dichterbij de kassa te zijn. Ze willen naar binnen, massaal. Een warm goed plekje in de uitverkochte zaal met hunkerende blik strak vooruit op het grote scherm gericht. Een nieuwe wereld binnentreden en jezelf verliezen in andermans, wel te vertaan mr. Bonds, avonturen. Skyfall.
 
De lichamen en asem doen de temperatuur rijzen. De vochtige jas drukt op je knieën. Bond beweegt door bouwwerken in lichter laaien en je wordt warmer en warmer. Het voelt alsof je er naast staat. Is dit wat de bioscoop je wilt laten ervaren? Een nieuwe vorm van de experience service: warm als het warm op het doek is. Zou dit in de toekomst ook betekenen oog om oog, tand om tand? Met bloedspatten, luchtdruk en nat regenwater!

Innovatie ontstaat uit ideeën. Ideeën om kansen te verkennen en nieuwe ruimte en categorieën te creëren, ook als dit ten koste gaat van oude werelden. Of om problemen in de huidige wereld op te lossen, zoals het warmte-effect tijdens Skyfall. Waarom zijn bioscopen, net als theaters, niet uitgerust met een garderobe? Is dit omdat bij massaconsumptie snelheid centraal staat? Aannames en argumenten over dat verandering niet mogelijk is, is innovatie in de doofpot stoppen.

Bioscopen zouden kunnen werken aan kapstokgelegenheden per zitplaats. Er is aan elke stoel een koord met hanger gekoppeld. Bij binnenkomst kan men hier eventueel de 3D bril voor de voorstelling vanaf halen en de jas aan ophangen. Met een druk op de knop verdwijnt deze in de ruimte boven de stoelen, in het hoge plafond, boven de lichtbundel van de projector. Daarboven zouden er zelfs verschillende services aangeboden kunnen worden: luchtblazers voor reiniging, een coating voor optimale regenbestendigheid en tot slot ontkreuken. Of dit verdienmodel sluitend te krijgen is, staat op dit moment niet centraal. Het is een aanzet om ongemakken te labellen voor verbetering en uit te dagen om dagelijkse situaties niet voor onvoorwaardelijk aan te nemen. Denk bijvoorbeeld aan het beschuit, met een kleine inkeping hoeft deze niet meer kapot te gaan bij het uit de verpakking halen.  

Terug naar nieuwe en oude werelden. Mr. Bond heeft hier in Skyfall ook zo zijn gedachten over bij het ontmoeten van de jonge Q; ‘being young doens’t necessarily mean being innovative’, teleurgesteld zijnde in de gadgets. Gestaag trekt hij zich terug in de oude tijd met zijn Aston Martin DB5 en handelt hij de slotscène af met een ouderwetse dolk in de rug. Toch sluit ook de oude generatie zich steeds meer aan bij de nieuwe digitale wereld; zo heeft de Paus sinds kort een eigen twiteraccount. Welke tweets zou hij vanuit de skyfall twitteren?